Soulife Wolf
Wonen met, tussen of naast wilde dieren

(inzending in het kader van de Eo Wijers Prijsvraag 2011)

‘In Nederland is alle initiatief om in het wild te leven uitgeroeid. Je mag nergens in het wild kamperen, met verstand een vuurtje stoken, een boomhut in je eigen tuin bouwen, en zelfs om te kunnen vissen moet je een bureaucratische actie doen. Jonge kinderen zie je in de natuur in het buitenland soms eindeloos met een netje in de weer, dammetjes bouwen in een rivier of een vuurtje stoken. Wat zou het fijn zijn als er iets van dat besef, dat we allemaal deel uitmaken van die geweldige natuur, terug zou kunnen komen in Nederland.’

Deze mening van Sofia vormt een treffende illustratie van onze inzending. Soulife Wolf wil mensen, dieren en ecosystemen in Nederland weer met elkaar verbinden. De afgelopen eeuwen hebben we de natuurlijke verbanden steeds verder ontrafeld. Wij zijn steeds verder van natuur, milieu en fauna af komen te staan. Soulife Wolf is ervan overtuigd dat de huidige tijd rijp is om mens, dier en ecosysteem weer met elkaar te vervlechten. Meebewegend op maatschappelijke trends als duurzaamheid, slow en de vraaggestuurde vastgoedmarkt ontstaat een nieuw toekomstperspectief voor de Veenkoloniën waarin nieuwe, toekomstbestendige economische dragers als wonen, energie, werken en toerisme centraal staan.

WOLF

De grondgedachte van Soulife Wolf
Soulife Wolf staat voor een natuurlijke leefomgeving waar het mogelijk is om te leven met, tussen en/of naast wilde dieren. Het draait om een gebied met kernwaarden als rust, ruimte, originaliteit, respect, vrijheid en onafhankelijkheid. Soulife Wolf gaat uit van de woon- en leefvoorkeuren van steeds meer mensen. Uit recent onderzoek komt naar voren dat 10 tot 15% van de Nederlanders landelijk of zeer landelijk wil wonen. Slechts een fractie van deze groep weet deze wens daadwerkelijk te realiseren, vooral omdat we de afgelopen decennia ‘gemiddelde’ woonproducten hebben gebouwd: gemiddelde woningen, met een gemiddelde prijs op een gemiddelde locatie.

Soulife Wolf kiest bewust voor een nichemarkt waarin mensen te gast zijn en flora en fauna de vrije loop krijgen. Naast landbouw worden andere functies toegevoegd aan de Veenkoloniën. Als economische dragers van de toekomst maar ook als onderscheidende elementen in woon- en leefmilieus die we tot op heden niet kennen in Nederland. Wonen tussen de wolven? Wat ons betreft is dat één voorbeeld van de kansen van Soulife Wolf.

‘We can’t solve problems by using the same kind of thinking we used when we created them’ – Albert Einstein
Soulife Wolf slaat hiermee een eigen(wijze) richting in, een richting die bewust de grenzen opzoekt van de EO-Wijers prijsvraag. Soulife Wolf presenteert een nieuw ontwikkelingsperspectief voor de Veenkoloniën dat verder reikt dan opties die binnen de bestaande kaders passen. Dat moet ook wel. De uitdagingen waarvoor de Veenkoloniën staan zijn namelijk te groot om binnen de huidige kaders op te lossen. Wij zien namelijk dat:

  • Publieke geldstromen voor landbouw en natuur opdrogen. Er sprake is van een afnemende overheidssubsidiëring van natuurontwikkeling en –beheer. Volgens de laatste berichten gaat het om een afname van maar liefst 70% in de komende jaren. Voor de landbouw geldt dat subsidies op termijn zullen afnemen, waardoor de dominante positie van de sector in het landelijk gebied afneemt.
  • De bevolkingskrimp een verdere afname van het economisch draagvlak in de regio veroorzaakt.
  • Investeringen in alleen groene diensten (natuur, bos en landschap, recreatie) onvoldoende renderen.
  • Mensen op een andere wijze betrokken willen zijn bij natuur en milieu. Geen levenslange lidmaatschappen van organisaties, maar gerichte inzet op initiatieven die hem/haar direct raken.
  • De overheid zich steeds meer terugtrekt en initiatieven aan andere partijen overlaat.
  • Nu publieke geldstromen opdrogen private geldstromen nodig zijn. Private investeringen worden echter geremd door beperkingen als beleid, wetten, regels en huidig grondgebruik.
  • Natuur een economisch zeer interessante en goed te vermarkten optie is, mits gecombineerd met andere functies. Mensen hebben geld over voor een unieke natuurbeleving.

Wanneer we deze trends projecteren op de Veenkoloniën in 2030, dan is een nieuw en innovatief ontwikkelperspectief noodzakelijk. Een perspectief waarin de regio drijft op een eigen, sterke economie, particuliere initiatieven en een uniek beeldmerk op internationaal niveau: Soulife Wolf.

Van huis tot Noordwest Europa
Soulife Wolf gaat wat ons betreft verder dan alleen de Veenkoloniën. Een verdere integratie van mens, dier en ecosysteem vraagt om een groot gebied met voldoende economische en ecologische slagkracht. Op onze sfeerimpressie is te zien dat we kijken naar een brede regio die het noorden van Nederland en Duitsland beslaat, met mogelijke uitbreidingen richting Denemarken en Oost-Europa. Deze schaal biedt voldoende ruimte voor verschillende functies en producten die passen bij de wensen van de consument. We zien daarin drie typen gebieden ontstaan die alle drie een plek hebben binnen Soulife Wolf. Dit zijn, gerubriceerd naar de mate van vrijheid van mens en dier:

  1. Zoo: een parkachtige omgeving van enkele tientallen vierkante kilometers waar dieren en mensen binnen een zekere afscheiding samenleven. Die afscheiding is wenselijk vanuit de veiligheid voor mens en dier. Zo stellen wij ons voor dat je in Zoo zo af en toe vanaf je terras een nijlpaard zou kunnen zien grazen, of een zebra voorbij kunt zien galopperen. Anders dan in een dierentuin is het zien van dieren echter geen vanzelfsprekendheid..
  2. Safari: een gebied waar economische dragers als landbouw, energie en toerisme beeldbepalend zijn. Safari verandert mee met de mogelijkheden in de toekomst. Op korte termijn zien we de landbouw hier als dominante grondgebruiker, op langere termijn kunnen bijvoorbeeld windmolenparken, hennepteelt, waterhuishouding en toerisme leidend zijn.
  3. Freedom: het ultieme voorbeeld van vrij wonen voor mens en dier. Er zijn geen hekken, geen regels, geen beperkingen. Mensen en dieren delen een groot gebied, waar ruimte en respect is voor elkaar. Er is een basisinfrastructuur, maar mensen zijn grotendeels op zichzelf aangewezen. De dieren in Freedom zijn Europees en gedijen goed in natuurlijke omgevingen zoals van voor de ontginning van de Veenkoloniën.

Mens en dier in Soulife Wolf
In elk van die gebieden wonen, werken, leven en genieten mensen op een andere manier. Op onze panelen schetsen we voorbeelden van hoe deze gebieden er concreet uit kunnen zien. Kunnen zien, want ook wij weten niet hoe het eindproduct er straks uit zal zien. De initiatiefnemers bepalen namelijk in hoge mate de daadwerkelijke inrichting en gebruik van Soulife Wolf.
Wij zien kansen om in de drie gebiedstypen ook verschillende ecosystemen, landschappen en mensen te bedienen. In Zoo is er sprake van een meer gereguleerd systeem, waarin dieren die veel zorg nodig hebben en/of gevaarlijk zijn een plek krijgen. Hier liggen kansen om recreatieve woningen midden tussen bijzondere dieren te realiseren. In Freedom is juist sprake van een natuurlandschap, waarin zelfvoorzienendheid van mens en dier centraal staat. Je zou kunnen zeggen dat hier ‘survival of the fittest’ als motto geldt. In Safari liggen kansen om het huidige karakteristieke veenweidelandschap te bewaren en te versterken met nieuwe economische en ecologische functies. De huidige kwaliteiten van het gebied blijven hier het meest zichtbaar, terwijl we tegelijkertijd ruimte willen bieden aan oerlandbouw en oerveeteelt. Met biologische akkerbouwers, tuinders en veehouders maakt Soulife Wolf een netwerk waarin burgers als coöperatie de inkopers zijn bij de aangesloten producenten c.q. boeren.

Energie en water: opgave & kans
Soulife Wolf is ook een stap in de goede richting waar het gaat om het oplossen van de drie waterproblemen in de Veenkoloniën: water wordt steeds duurder, door veenoxidatie treedt bodemdaling op en door klimaatveranderingen is 3,8 miljoen m3 waterberging noodzakelijk. Dit betekent dat de eerste stappen van Soulife Wolf ten noorden en oosten van Emmen zullen plaatsvinden, waar door de dieper liggende veenpakketten de landbouw het door bodemdaling extra moeilijk heeft. Bovendien is door de inzet van water te voorkomen dat het dalende veen CO2 uit gaat stoten. Uiteindelijk kan dat er toe leiden dat het landschap voornamelijk onder water staat en dat de landbouw ter plekke vooral in het water wordt bedreven of ruimte maakt voor andere functies.

In de overgangszone is ruimte voor een goed ingepast windpark: visueel aantrekkelijk ontworpen in een enkelvoudige lange rij windmolens, met voor en achter de rij zo’n 8 km lang geen andere windmolens, en met echte participatiemogelijkheden (met een aandeel of als lid van een lokale coöperatie) voor de burgers. De initiatieven in de Drentse Monden sluiten hier voor een groot deel op aan.

Gebiedsproces 2.0: participatie anno 2030
Soulife Wolf presenteert niet alleen een vernieuwend concept, maar vooral ook een innovatief gebiedsproces. Een vraaggestuurd concept vraagt om een centrale plaats voor de consument. De afgelopen maanden hebben wij via verschillende platforms met mensen gediscussieerd over de kansen van Soulife Wolf voor de Veenkoloniën. Door middel van een website, weblog, Facebook, Twitter en LinkedIn hebben we mensen en organisaties uit de Veenkoloniën in contact gebracht met andere mensen die graag betrokken willen zijn bij de regio. Het heeft geleid tot interessante discussies, nieuwe allianties tussen mensen en partijen, kansrijke initiatieven en een eerste draagvlak voor Soulife Wolf in de Veenkoloniën. Overigens stopt Soulife Wolf niet met deze inzending: de komende maanden gaan we concreet aan de slag met een aantal partijen om een eerste initiatief in de Veenkoloniën daadwerkelijk te realiseren.

soulifewolf communicatie

0 reacties

Geef een reactie

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.